هیچکی ازرفتن من غصه نخورد         

                                                       هیچکی ازموندن من شادنشد

  وقتی رفتم کسی قلبش نگرفت        

                                                      بغض هیچ آدمی فریادنشد

  وقتی رفتم کسی غصش  نگرفت 

                                                     وقتی رفتم کسی بدرقم نکرد  

 دل من می خواست تلافی بکنه     

                                                     پس چش هیچ کسی عاشقم نکرد   

                                                     پس چش هیچ کسی عاشقم نکرد   

 وقتی رفتم نه که بارون نگرفت

                                                    هواصاف وخیلی هم آفتابی بود 

  اگه شب میرفتم وخورشیدنبود

                                                     آسمون خوب می دانم مهتابی بود

 دم رفتن کسی گفت سفر به خیر

                                                     که واسم غریب وناشناخته بود

  امااون وقتی رسیدکه قلب من

                                                     همه آرزوهاش باخته بود

  چهره هیچ کسی پژمرده نبود

                                                   گلا اماهمه پژمرده بودند

 کسایی که واسشون مهم بودم

                                                  همه شایدیه جوری رفته بودن